Identyfikator produktu


Zgodnie z wymaganiami rozporządzenia CLP ten sam identyfikator produktu powinien znaleźć się na etykiecie oraz w karcie charakterystyki.

W przypadku substancji identyfikator produktu składa się przynajmniej z:

– jeżeli substancja znajduje się w części 3 załącznika VI do rozporządzenia CLP (czyli w przypadku substancji ze zharmonizowaną na poziomie Wspólnoty klasyfikacją i oznakowaniem): nazwy i numeru identyfikacyjnego, jaki został jej tam nadany,

– jeżeli substancja nie znajduje się w części 3 załącznika VI do rozporządzenia CLP, lecz występuje w wykazie klasyfikacji i oznakowania utworzonym na podstawie art. 42 rozporządzenia CLP (wykaz ten będzie dostępny na stronach Europejskiej Agencji Chemikaliów): nazwy i numeru identyfikacyjnego, jaki został jej tam nadany,

– jeżeli substancja nie została wymieniona ani w części 3 załącznika VI do rozporządzenia CLP ani w wykazie klasyfikacji i oznakowania utworzonym na podstawie art. 42 rozporządzenia CLP: numer CAS wraz z nazwą zgodną z zasadami nazewnictwa ustalonymi przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC)* lub numeru CAS wraz z jedną lub większą liczbą nazw powszechnie przyjętych w międzynarodowym nazewnictwie chemicznym,

(* jeżeli nazwa zgodna z nomenklaturą IUPAC przekracza 100 znaków, można stosować jedną z innych nazw (np. nazwa zwyczajowa, handlowa, skrót) o których mowa w pkt. 2.1.2 załącznika VI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH), pod warunkiem, że zgłoszenie wymagane na mocy art. 40 rozporządzenia CLP obejmuje zarówno nazwę zgodną z nomenklaturą IUPAC, jak i tę drugą zastosowaną nazwę).

– jeżeli numer CAS nie jest dostępny: nazwa zgodna z zasadami nazewnictwa ustalonymi przez IUPAC lub jedna lub większa liczba nazw powszechnie przyjętych w międzynarodowym nazewnictwie chemicznym.


W przypadku mieszaniny identyfikator produktu składa się z:
– nazwy handlowej lub informacji o przeznaczeniu mieszaniny,
– nazw substancji które spowodowały, że mieszanina została zaklasyfikowana ze względu na toksyczność ostrą, jako działająca żrąco na skórę lub powodująca poważne uszkodzenie oczu, rakotwórcza, mutagenna, działająca szkodliwie na rozrodczość, uczulająca, toksyczna na narządy docelowe lub zagrożenie spowodowane aspiracją.

Aby zredukować liczbę nazw substancji chemicznych podawanych na etykiecie rozporządzenie CLP zakłada, że w przypadku mieszanin wystarczy na oznakowaniu opakowania podać maksymalnie nazwy czterech substancji chemicznych, chyba że ze względu na stopień zagrożenia istnieje konieczność podania większej liczby nazw substancji występujących w mieszaninie.